Waar komt het woord morsen vandaan?

morsen ww., sedert het Oudnnl. Wordt afgeleid van ’t bij vermorzelen vermelde mors(ch), dat o.a. “vuil” beteekent.

Wat is een ander woord voor morsen?

(gemorst), vuilmaken. als trefwoord met bijbehorende synoniemen: morsen (ww): kladden, kladderen, klassen, kledderen, kliederen, knoeien, plodderen, smeren, smossen, storten.

Wat is het verschil tussen knoeien en morsen?

Vandaar ook het verschil in volgorde in de betekenisomschrijving: ‘slordig en vuil’ bij knoeien en ‘vuil en slordig’ bij morsen. Maar misschien is het volgende verschil in betekenisveld duidelijker: Knoeien roept iets op van ‘lastig-rommel-opruimen’. Morsen roept iets op van ‘zonde-weg-schoonmaken’.

Wat is knoeien?

knoeien – Werkwoord 1. (inerg) slecht of slordig werk leveren ♢ De kinderen knoeiden lekker in de modder en hun moeder was blij dat ze oude kleren aanhadden. 2. (ov) aan/in elkaar ~ iets slordig vervaardigen ♢ Ze hadden de verwarmingsbuis echt aan elkaar g…

Wat betekent morst?

morsen – Werkwoord 1. (ov) materiaal daar laten belanden waar niet thuis hoort ♢ Hij morste rode wijn op zijn witte overhemd.

Wat is een Kustmeer?

Definities die `kunstmeer` bevatten: Lagune = 1) Biotoop 2) Door strandwallen van de zee gescheiden watervlakte 3) Etang 4) Haf 5) Inham 6) Inham van de zee gescheiden door een schoorwal 7) Klein meertje 8) Klein strandmeer 9) kunstmeer 10) Kustmeer 11) Landvorm 12) Meer…

Is het morsen of morsen?

morsen – regelmatig werkwoord uitspraak: mor-sen 1. door onhandigheid druppels of kruimels laten vallen ♢zit je weer te morsen op mijn tafelkleed? Regelmatig werkwoord: mor-sen ik mors jij/u mo…

Hoe noem je iemand die veel knoeit?

Charlatan = 1) Bedrieger 2) Beunhaas 3) Crimineel 4) Dilettant 5) knoeier 6) Kwakzalver 7) Marktschreeuwer 8) Oplichter 9) Opschepper 10) Praalhans 11) Windbuil 12) Wonderdoener 13) Wonderdokter 14) Zwendelaar 15) Zwervende kwakzalver…

Wat heeft SFB morse uitgevonden?

Morse
Improvement in electromagnetic telegraphs
Samuel Morse/Uitvindingen

Wat is een Kluitenbreker?

in. (-s), werktuig om kluiten stuk te maken, inz. op omgeploegd land, om het zaad onder te brengen.