Inhoudsopgave
Wat is een zelfstandig naamwoord voor een kastdeur?
Zelfstandige naamwoorden kunnen met elkaar gecombineerd worden in samenstellingen: kast + deur = kastdeur; kastdeur + sleutel = kastdeursleutel. Een zelfstandig naamwoord kan ook gecombineerd worden met een bijvoeglijk naamwoord; zulke combinaties worden bijna altijd los geschreven: mooie liedjes, groene appel.
Wat kunnen zelfstandige naamwoorden voorkomen?
Zelfstandige naamwoorden kunnen in verschillende zinsdelen voorkomen: 1 De vrouw slaapt. ( onderwerp) 2 Dat lijkt wel hout. (naamwoordelijk deel van het gezegde) 3 Ik spreek mijn buurvrouw dagelijks. ( lijdend voorwerp) 4 Ik geef de kat te eten. ( meewerkend voorwerp) 5 Op vrijdagavond danst hij altijd. ( bijwoordelijke bepaling)
Hoe kan ik zelfstandige naamwoorden aanduiden?
Van zelfstandige naamwoorden die personen aanduiden kan, door een s achter het woord te zetten ook een bezitsvorm worden gevormd: Jans fiets, mijn zusjes kamer, mama’s kantoor. Zelfstandige naamwoorden kunnen met elkaar gecombineerd worden in samenstellingen: kast + deur = kastdeur; kastdeur + sleutel = kastdeursleutel.
Welke zelfstandige naamwoorden komen in het meervoud voor?
In veel zinnen staat er geen lidwoord bij het zelfstandig naamwoord: ‘Hij staat sterk in zijn schoenen ’, ‘ Schoonheid zit vooral van binnen’, ‘ T-shirts worden vaak van katoen gemaakt.’ De meeste zelfstandige naamwoorden komen zowel in het enkelvoud als in het meervoud voor: kast – kasten, sleutel – sleutels.
Wat zijn de zelfstandige naamwoorden?
De meeste zelfstandige naamwoorden komen zowel in het enkelvoud ( kast) als in het meervoud ( kasten) voor; uitzonderingen hierop zijn bijvoorbeeld politie, vee (alleen enkelvoud) en hersens/hersenen (alleen meervoud).
Wat wordt bedoeld met een voornaamwoord?
Wat wordt bedoeld met de term voornaamwoord? Een voornaamwoord is een woord dat verwijst naar personen, dieren of dingen (concreet of abstract), zonder die met name te noemen. Voornaamwoorden komen dus in feite ‘in de plaats van’ een zelfstandig naamwoord. Ze hebben zelf niet echt betekenis; ze verwijzen naar woorden die wél betekenis hebben.