Inhoudsopgave
Wie regeert ons land?
De regering in Nederland is belast met het bestuur ofwel de uitvoerende macht. De regering wordt gevormd door de Koning en de ministers, zo bepaalt art. 42 lid 1 Grondwet. Een vergadering van de voltallige regering (onder leiding van de Koning), ook wel kabinetsraad genoemd, vindt zelden plaats.
Wie bestuurt Nederland?
De regering is het centrale bestuur van ons land en bestaat uit de Koning en de ministers. Omdat de Koning onschendbaar is en de ministers verantwoordelijk zijn, wordt het kabinet, (ministers en de staatssecretarissen) in de praktijk ook vaak regering genoemd, bijvoorbeeld de regering-Rutte.
Wie maakt de beslissingen in Nederland?
Volgens de grondwet delen de Staten-Generaal en de regering (koning en ministerraad) samen de wetgevende macht. Daarnaast moet bij wetgeving advies gevraagd worden aan de Raad van State. De uitvoerende macht ligt bij de regering.
Wie maakt deel uit van het kabinet?
Het Nederlandse kabinet bestaat uit alle ministers van de zittende regering, met hun staatssecretarissen. Een kabinet draagt de naam van de regeringsleider, die minister-president wordt genoemd (bijvoorbeeld: kabinet-Rutte), eventueel met een (Romeins) volgnummer (bijvoorbeeld: kabinet-Balkenende I).
Hoe wordt een staatssecretaris benoemd?
Benoemingen. Staatssecretarissen worden op dezelfde manier als ministers benoemd. De zoektocht naar kandidaten begint bij de kabinetsformatie, waarbij een coalitie van partijen in de Tweede Kamer heeft verklaard samen te willen werken in een kabinet.
Hoe worden besluiten genomen?
Een wet maken doen kabinet en Tweede Kamer gezamenlijk. Meestal komt het kabinet met een voorstel, dat door de Tweede Kamer wordt besproken. De Tweede Kamer kan een wetsvoorstel wijzigen, maar bovendien ook verwerpen. De Eerste Kamer kan daarna een wetsvoorstel alleen nog maar aannemen of verwerpen.
Wie maken besluiten?
Een besluit is een schriftelijke beslissing van een bestuursorgaan, die een publiekrechtelijke rechtshandeling inhoudt (art. 1:3 lid 1 Awb). Mondelinge beslissingen en tekens zijn dus geen besluiten. (Wél kan een mondelinge beslissing (kort) daarna op schrift gesteld worden, zodat alsnog een besluit ontstaat.)