Inhoudsopgave
Wat is beschaafd gedrag?
netjes = met goede manieren, zoals het hoort vb: hij heeft me netjes behandeld Synoniemen: behoorlijk correct fatsoenlijk keurig voorkomend beschaafd zedelijk gepast Tegenstelling: viesverzorgd en keurig vb: hij was netjes gekleed Syn…
Wat is het tegenovergestelde van beschaafd?
beschaafd ≠ banaal, onbeschaafd, ongemanierd, ongepast, plat, triviaal.
Wat zijn beschaafde mensen?
Beschaafde mensen zijn rustig, onbeschaafde schreeuwen, dreigen en pesten. Kijk maar eens in een concertzaal en in een stadion. Een samenleving is beschaafd wanneer zij generalisaties heeft gemaakt waardoor de grootst mogelijke vrijheid wordt gegarandeerd. Je kunt dit zien aan tafelmanieren en aan het verkeer.
Wat is gedistingeerd?
(-er, -st), voornaam ; zeer fatsoenlijk. als trefwoord met bijbehorende synoniemen: gedistingeerd (bn): beschaafd, deftig, eminent, gesoigneerd, keurig, statig, van niveau, voornaam, welgemanierd.
Wat is het tegenovergestelde van behulpzaam?
in de lijst met antoniemen (woorden met een tegengestelde betekenis): behulpzaam ≠ onbehulpzaam.
Wat is de betekenis van onbeschoft?
Onbeschoft betekent ‘lomp, ruw, grof’. Waar dit woord vandaan komt, is helaas niet duidelijk. Het lijkt op het eerste gezicht logisch: het bestaat uit on- en beschoft. Alleen is beschoft nooit een gebruikelijk woord geweest.
Wat is gediagnosticeerd?
heeft gediagnosticeerd (volt. deelw.) [ov] een diagnose stellen, de oorzaak van een probleem achterhalen.
Wat is het tegenovergestelde van zorgzaam?
in de lijst met antoniemen (woorden met een tegengestelde betekenis): zorgzaam ≠ onverschillig.
Wat kunnen valkuilen zijn?
Hieronder tref je een lijst met voorbeelden van meer dan 125 uitgewerkte valkuilen:
- aannames en aannemen dat…
- aardig en leuk gevonden willen worden.
- achteloosheid.
- afstandelijk en gevoelloos.
- afwachtend en passief.
- alles zelf willen doen.
- altijd klaar staan voor een ander.
- altijd aan het woord: teveel praten.
Wat is niet beschaafd?
Wat is uiten?
uiten – Werkwoord 1. (refl) zich ~: uiting geven aan gevoelens ♢ Hij had vaak moeite zich te uiten. 2. (ov) zeggen ♢ Hij uitte een schreeuw.